Πρακτικές εμπειρίες
74
03.2014
Συμπτωματικά, όσον αφορά το συσχετισμό με τη συνολική
αγορά, η προσωπική μου εξήγηση είναι ότι αυτό βασίζεται
σε αυτό που αναγνωρίζω ως αυξανόμενη, παράλογη αγορά
χρηματιστηριακών δεικτών μέσω ETF. Ο παραλογισμός
αυτής της ενέργειας φαίνεται κάνοντας μια σύγκριση με την
αγορά μήλων. Γιατί να αγοράσω ένα μείγμα από καλά μήλα
και από μήλα που έχουν αρχίσει να σαπίζουν όταν μπορώ να
αγοράσω μόνο καλά μήλα, υπό τον όρο ότι κάνω τον κόπο
να ξεχωρίσω εκείνα που σαπίζουν; Το αποτέλεσμα είναι ότι
οι καλές μετοχές έχουν μια τάση να είναι υποτιμημένες ως
προς την τιμή τους ενώ οι κακές τείνουν να υπερεκτιμώνται,
καθιστώντας τα ETF έναν επιπλέον καλό λόγο για τον οποίο
η θεωρία των αποδοτικών αγορών είναι λανθασμένη. Αυτό
το γεγονός ωφελεί τελικά όσους από εμάς προσπαθούμε να
επιλέγουμε τις καλές μετοχές.
TRADERS’: Βλέπετε την πύλη σας ως οδηγό για υγιείς
οικονομικές επενδύσεις. Τι λάθη πιστεύετε ότι κάνουν
οι άλλοι και τι είναι αυτό που εσείς κάνετε διαφορετικά;
Lohrke:
Θέλουμε συνειδητά να επιτρέψουμε την επίτευξη μιας
υγιούς και επομένως βιώσιμης απόδοσης άνω του μετρίου.
Και πιστεύουμε ότι έχουμε μια συνολική ευθύνη, ό,τι κάνουμε
καθορίζεται από την αξία και οι ενέργειές μας έχουν επίσης
μια επίδραση εξομάλυνσης της γενικής αγοράς. Ειδικά επειδή
η συνέχεια ανταμείβει βασικά όσους φέρονται ευπρεπώς.
Σε τελευταία ανάλυση, το κέρδος και οι αποδόσεις στις
επενδύσεις δεν είναι κάτι κακό σε μια οικονομία κοινωνικής
αγοράς αλλά είναι ένα έξυπνο κίνητρο για να χρησιμοποιήσει
κανείς νέα προϊόντα και καλύτερες διαδικασίες ώστε να
ικανοποιήσει τρέχουσες και μελλοντικές ανάγκες. Επιπλέον,
οποιαδήποτε επένδυση δεν είναι τίποτα περισσότερο από τη
χρηματοδότηση και την ενίσχυση της πραγματικής οικονομίας
αν και, σήμερα, ο χρηματοοικονομικός τομέας έχει δυστυχώς
πάρει διαζύγιο από την πραγματική οικονομία. Αυτό για άλλη
μια φορά φάνηκε πρόσφατα και με εντυπωσιακό τρόπο κατά
την πρόσφατη κρίση και τα καταστρεπτικά αποτελέσματά
της. Επίσης, επικρίνουμε έντονα το γεγονός ότι οι λάθος
άνθρωποι βγάζουν χρήματα με τέτοιες υπερβολικές
πρακτικές και, επιπλέον, το κάνουν εις βάρος όλων μας.
Πρέπει επιτέλους να συνειδητοποιήσουμε ότι ο τρόπος με
τον οποίον επενδύουμε τα χρήματά μας, μας καθιστά άμεσα
υπεύθυνους για όσα συμβαίνουν με τα χρήματά μας αλλού.
Δυστυχώς, η πλειονότητα των επενδυτών, ιδιαίτερα εκείνοι με
καταθέσεις ταμιευτηρίου, συμπεριφέρεται σα να μην υπάρχει
αύριο. Δεν έχουν κανέναν έλεγχο καθώς εμπιστεύονται τα
χρήματά τους σε ένα σύστημα που δε δείχνει να γνωρίζει
αξίες και κανόνες, ενώ οι ίδιοι κυνηγάνε συχνά τα εύκολα
και γρήγορα κέρδη. Και αυτό συμβαίνει παρά το γεγονός
ότι η εξελισσόμενη τεχνολογία, ειδικά στο διαδίκτυο, θα μας
επέτρεπε να εξασφαλίσουμε ότι το κάθε ευρώπου επενδύουμε
πηγαίνει προς μια ορισμένη κατεύθυνση, επιτρέποντας
μας να ασκούμε κάποιον έλεγχο. Εάν το κάναμε αυτό, θα
πετυχαίναμε περισσότερα από τη βελτίωση του κόσμου της
οικονομίας - για την οποία είμαι βέβαιος.
TRADERS’: Τι ακριβώς πρέπει να αλλάξει στη
Γερμανία - ως προς τη χάραξη πολιτικής αλλά και ως
προς την αντίληψη του κόσμου - για να ασχοληθεί
περισσότερος κόσμος με το θέμα των επενδύσεων;
Lohrke:
Πρέπει να γίνουν πάρα πολλά. Πρώτα απ’ όλα, οι νέοι
πρέπει να διδαχθούν στο σχολείο τι είναι κοινωνική οικονομία
της αγοράς και οικονομική επένδυση. Απλά ρωτήστε έναν
απόφοιτο σχολείου τι είναι μετοχή ή πώς λειτουργεί ένα
ασφαλιστήριο συμβόλαιο. Ή πώς να συσσωρεύσει κεφάλαια.
Θα συγκλονιστείτε από το αποτέλεσμα και μάλιστα στην
χώρα εκείνη που εφεύρε την κοινωνική οικονομία της αγοράς.
Όταν ήμουν εκπαιδευόμενος, για παράδειγμα, το πρώτο που
έκανα ήταν να μάθω να κάνω ένα ασφαλιστήριο συμβόλαιο
ζωής - μεταξύ όλων των ανθρώπων, από έναν αντιπρόσωπο
ενός κορυφαίου τότε οικονομικού ιδρύματος. Αηδίες!
Επιπλέον, ο καθένας καλείται να αναγνωρίσει ότι η
οικονομική κρίση δεν οφείλεται μόνο στους άλλους ή σε
κάτι ανώνυμο, αλλά ο καθένας μας με το δικό του τρόπο
έχει συνεισφέρει. Στο τέλος, η οικονομική κρίση ήταν
αποτέλεσμα όλων μας. Έχοντας κάνει αυτή τη δήλωση, εγώ
- ως ιδιαίτερα αυστηρός κριτής - δεν θέλω να αποσπάσω
την προσοχή από την ενοχή των μεγάλων τραπεζών, των
ασφαλιστικών εταιρειών, των οίκων αξιολόγησης και των
οικονομικών συμβούλων που έχουν κάνει πολλά λάθη και
ορισμένες φορές συμπεριφέρθηκαν εγκληματικά, ακόμη
και ως εγκληματικές συμμορίες. Είναι καιρός για οικονομική
εκπαίδευση. Οι επενδυτές πρέπει να απελευθερωθούν από
την οικονομική ανωριμότητά τους, για την οποία πρέπει εν
μέρει να κατηγορήσουν τον εαυτό τους, και πρέπει να βρουν
το θάρρος να σκέφτονται για τον εαυτό τους αντί απλά να
εμπιστεύονται τον πρώτο τραπεζίτη ή οικονομικό σύμβουλο
που συναντούν και μετά, όταν τα πράγματα πάνε στραβά, να
προσπαθούν να βρουν κάποιον ένοχο ώστε να αποποιούνται
των ευθυνών τους. Η παραδοχή «Mea culpa» θα ήταν μια
ελπιδοφόρος νέα έναρξη για τον κόσμο των οικονομικών
επενδύσεων.
Αντί να χρησιμοποιούν βαριοπούλα για να ανοίξουν ένα
καρύδι, οι φορείς πρέπει τελικά να ενεργήσουν με τρόπο που
αντιμετωπίζει τα πρωταρχικά αίτια και είναι στοχευμένος.
Ενώ το πρόβλημα «είναι πολύ μεγάλη για να αποτύχει» δεν
έχει επιλυθεί ακόμη, είναι ειδικά οι μικρότερες, καινοτόμες
επιχειρήσεις όπως η δική μας που αδικούνται κατάφορα
από υπερβολικούς και παράλογους κανονισμούς. Ήδη, τα
εμπόδια για εισαγωγή στις συμβουλευτικές υπηρεσίες επί των
οικονομικών σχεδόν αποκλείουν κάθε νέο επαγγελματία και
